John Altman helpt mee aan project van Zelfzorg aan zee

Zelfzorg aan Zee is een unieke organisatie die fysieke therapie, mentale begeleiding en het helende effect van water combineert om herstel en welzijn te bevorderen. Het programma richt zich op mensen met hersenletsel, burn-out of long-covid en biedt een persoonlijk behandeltraject dat aandacht besteedt aan het verbeteren van hersen- en lichaamsfuncties, zelfvertrouwen en sociale vaardigheden.

Met een interdisciplinair team van (para)medisch specialisten, surfinstructeurs en ervaringsdeskundigen ondersteunt Zelfzorg aan Zee deelnemers stap voor stap in hun revalidatieproces. Het doel is niet alleen herstel, maar ook het begeleiden van deelnemers naar een zinvolle terugkeer in de maatschappij, zoals werk, vrijwilligerswerk of het behalen van persoonlijke doelen, altijd met de deelnemer centraal in het programma.

Vanuit John Altman ondersteunen wij momenteel Hanyeh, een jonge vrouw die na een ongeluk weer gaat leven. De reguliere revalidatie gaf haar weliswaar de basis om weer te functioneren, maar toen dat traject formeel was afgerond en zij haar “promotie” kreeg, zoals dat in het centrum werd genoemd, voelde ze zich nog niet klaar voor het echte, dagelijkse leven. Tijdens haar revalidatie bij Zelfzorg aan Zee leerde ze zichzelf herontdekken, fysiek én mentaal. Wat begon met basisvaardigheden groeide uit tot iets veel groters: vertrouwen in haar lichaam, in haar hoofd en in haar toekomst.

 Ze had allerlei trucjes geleerd om zich staande te houden, maar merkte dat ze nog zoekende was naar haar plek in de wereld en hoe ze weer op zichzelf kon vertrouwen. Haar onzekerheid over wie ze was en wat ze nog kon, bleef groot. Via een studievriendin met long covid hoorde ze over Zelfzorg aan Zee, een programma dat verder gaat dan reguliere revalidatie. Daar leerde ze zichzelf opnieuw ontdekken, zowel fysiek als mentaal.

In het begin van het traject worstelde Hanyeh met onzekerheid. Ze was op zoek naar wie ze was en wat ze nog kon. “Ik was op zoek naar mijn nieuwe positie op aarde,” vertelt ze. Na eerdere revalidatie voelde het alsof ze opnieuw moest beginnen, niet alleen fysiek, maar vooral mentaal. Haar brein werkte anders, dingen die ooit vanzelf gingen, moest ze opnieuw leren.

Een grote doorbraak kwam toen ze alleen naar Tenerife vloog voor het revalidatieprogramma. Dat ze deze reis zelfstandig had afgelegd, raakte haar diep. Ze beschrijft hoe ze in het vliegtuig al tranen kreeg: “Ik heb gewoon in m’n eentje gereisd.” Het gaf haar een gevoel van vrijheid, vergelijkbaar met het moment waarop ze voor het eerst weer zelfstandig naar de supermarkt kon. Dat gevoel van verbazing, over zichzelf, over wat haar lichaam en geest toch nog konden, werd een drijvende kracht in haar herstel.

Surftherapie speelde een belangrijke rol in haar proces van de weg terug naar het gewone dagelijkse leven. De zee bood niet alleen beweging, maar ook rust. Het surfen hielp haar om vertrouwen op te bouwen in haar lichaam, maar ook om haar intuïtie terug te vinden. “Ik heb geleerd dat de oceaan je beste vriend is,” zegt ze. Ze merkte zelfs dat haar gezicht en energie weer begonnen te stralen, iets wat haar eigen moeder als eerste opviel via een videogesprek.

Ook de groep waarin ze zat was belangrijk. Ze vond herkenning in andere deelnemers, zowel die net begonnen als die al verder waren in het traject. Het uitwisselen van ervaringen gaf kracht, vertrouwen en hoop. Momenten van diep gesprek, soms urenlang op een bankje in Tenerife, hebben haar erg geholpen.

Vandaag de dag richt Hanyeh zich op het afronden van haar studie bouwkunde. Stap voor stap bouwt ze aan een nieuw ritme met nieuwe doelen. “Ik kijk ernaar uit om mijn nieuwe positie verder vorm te geven,” zegt ze. Elke stap brengt haar dichter bij de toekomst die ze voor zich ziet.